LEGEND: HUBERT OGUNDE!

Hubert Ogunde,(born 1916, Ososa, near Ijebu-Ode, Nigeria—died April 4, 1990, London, Eng.), Nigerian playwright, actor, theatre manager, and musician, who was a pioneer in the field of Nigerian folk opera (drama in which music and dancing play a significant role). He was the founder of theOgunde Concert Party (1945), the first professional theatrical company in Nigeria. Often regarded as the father of Nigerian theatre, Ogunde sought to reawaken interest in his country’s indigenous culture.

Ogunde’s first folk opera, The Garden of Eden and the Throne of God, was performed with success in 1944 while he was still a member of the Nigerian Police Force. It was produced under the patronage of an African Protestant sect, and it mixed biblical themes with the traditions of Yoruba dance-drama. His popularity was established throughout Nigeria by his timely play Strike and Hunger (performed 1946), which dramatized the general strike of 1945. In 1946 the name of Ogunde’s group was changed to the African Music Research Party, and in 1947 it became the Ogunde Theatre Company. Many of Ogunde’s early plays were attacks on colonialism, while those of his later works with political themes deplored interparty strife and government corruption within Nigeria. Yoruba theatre became secularized through his careful blending of astute political or social satire with elements of music hall routines and slapstick.

Ogunde’s most famous play, Yoruba Ronu (performed 1964; “Yorubas, Think!”), was such a biting attack on the premier of Nigeria’s Western region that his company was banned from the region—the first instance in post-independence Nigeria of literary censorship. The ban was lifted in 1966 by Nigeria’s new military government, and in that same year the Ogunde Dance Company was formed. Otito Koro (performed 1965; “Truth is Bitter”) also satirizes political events in western Nigeria in 1963. An earlier play produced in 1946, The Tiger’s Empire, also marked the first instance in Yoruban theatre that women were billed to appear in a play as professional artists in their own right.

Ogunde’s technique was to sketch out the basic situation and plot, and then write down and rehearse only the songs of his plays. The dialogue was improvised, thus allowing the actors to adjust to their audience. The plays produced by his company usually reflected the prevailing political climate and interpreted for audiences the major issues and the aspirations of those in power. His company performed with equal ease in remote villages and in metropolitan centres of Nigeria (as well as throughout West Africa). Many of Ogunde’s later folk operas were basically popular musicals featuring jazzy rhythms, fashionable dance routines, and contemporary satire. Through this format, he set an example for a successful commercial theatre and prepared audiences all over Nigeria for his followers. During the 1960s and ’70s his plays became an important part of the urban pop culture of West Africa.

Hubert Ogunde, (né en 1916, Ososa, près de Ijebu-Ode, Nigeria-mort le 4 Avril 1990, London, Eng.), Dramaturge nigérian, acteur, directeur de théâtre et musicien, qui a été un pionnier dans le domaine de l'opéra folklorique nigériane (drame dans lequel la musique et la danse jouent un rôle important). Il était le fondateur de theOgunde Concert Party (1945), la première compagnie de théâtre professionnel au Nigeria. Souvent considéré comme le père du théâtre nigérian, Ogunde cherché à réveiller l'intérêt pour la culture indigène de son pays.

Premier opéra folklorique Ogunde, Le Jardin d'Eden et le Trône de Dieu, a été réalisée avec succès en 1944 alors qu'il était encore un membre de la Force de police nigériane. Il a été produit sous le patronage d'une secte protestante africaine, et ce mélange des thèmes bibliques avec les traditions Yoruba de la danse-théâtre. Sa popularité a été établi à travers le Nigeria par sa grève de jeu en temps opportun et de la faim (effectué 1946), qui a dramatisé la grève générale de 1945. En 1946, le nom du groupe Ogunde a été changé pour le Parti africain pour la recherche de musique, et en 1947 il est devenu le Theatre Ogunde Société. Beaucoup de premières pièces de Ogunde étaient des attaques contre le colonialisme, tandis que ceux de ses œuvres ultérieures avec des thèmes politiques déploré interpartis conflits et la corruption du gouvernement au Nigeria. Théâtre yoruba se sécularise par son mélange attention de la satire politique ou sociale astucieux avec des éléments de routines de music-hall et burlesque.

La plus célèbre pièce de Ogunde, Yoruba Ronu (réalisée, 1964; "Yorubas, Think!"), Était une attaque mordante sur le premier ministre de la région de l'Ouest du Nigeria que son entreprise a été interdit de la région, le premier exemple dans l'après-indépendance Nigeria littéraire censure. L'interdiction a été levée en 1966 par le nouveau gouvernement militaire du Nigéria, et dans la même année la Ogunde Dance Company a été formé. Otito Koro (réalisée, 1965; «La vérité est amère") satire aussi des événements politiques dans l'ouest du Nigeria en 1963. Un jeu plus tôt produite en 1946, l'Empire du Tigre, a également marqué la première instance dans le théâtre yoruba que les femmes ont été facturés à apparaître dans un jeu comme artistes professionnels dans leur propre droit.

La technique de Ogunde était d'esquisser la situation de base et de l'intrigue, puis écrire et répéter que les chansons de ses pièces. Le dialogue a été improvisé, permettant ainsi aux acteurs pour régler à leur public. Les pièces produites par sa société reflètent généralement le climat politique et interprétées pour le public les principaux problèmes et les aspirations de ceux au pouvoir. Sa société a effectué avec la même facilité dans les villages reculés et dans les centres métropolitains du Nigeria (ainsi que dans toute l'Afrique de l'Ouest). Beaucoup d'opéras folkloriques ultérieures de Ogunde étaient essentiellement des comédies musicales populaires mettant en vedette rythmes jazzy, des routines de danse à la mode, et la satire contemporaine. Grâce à ce format, il a donné l'exemple d'un théâtre commercial réussi et a préparé le public tout le Nigeria pour ses disciples. Pendant les années 1960 et 70 ses pièces sont devenus une partie importante de la culture pop urbaine de l'Afrique de l'Ouest.

Hubert Ogunde, (nato 1916, Ososa, nei pressi di Ijebu-Ode, Nigeria-morto 4 Aprile 1990, a Londra, l'Ing.), Drammaturgo nigeriano, attore, direttore di teatro, e musicista, che è stato un pioniere nel campo della nigeriano opera folk (dramma in cui la musica e la danza hanno un ruolo significativo). E 'stato il fondatore del partito di concerto theOgunde (1945), la prima compagnia teatrale professionale in Nigeria. Spesso considerato come il padre del teatro nigeriano, Ogunde cercato di risvegliare l'interesse per la cultura indigena del suo paese.

Prima opera popolare di Ogunde, Il Giardino dell'Eden e il Trono di Dio, è stata eseguita con successo nel 1944, quando era ancora un membro della forza di polizia nigeriana. E 'stato prodotto con il patrocinio di una setta protestante africano, ed è mescolato temi biblici con le tradizioni Yoruba dance-drama. La sua popolarità è stato istituito in tutta la Nigeria per la sua tempestiva Sciopero gioco e Hunger (eseguita 1946), che drammatizza lo sciopero generale del 1945. Nel 1946 il nome del gruppo di Ogunde fu cambiato in africano Music Research partito, e nel 1947 divenne il teatro Ogunde Company. Molti di Ogunde primi ascolti sono stati attacchi contro il colonialismo, mentre quelle dei suoi ultimi lavori con temi politici deplorato interpartitica conflitti e corruzione all'interno del governo della Nigeria. Yoruba teatro divenne secolarizzato attraverso la sua miscela accurata di satira politica o sociale astuto con elementi di routine music hall e slapstick.

Più famoso gioco da Ogunde, Yoruba Ronu (eseguita 1964 "yoruba, pensate!"), È stato un attacco così pungente sul premier della regione occidentale della Nigeria che la sua azienda è stato vietato dalla regione, il primo caso in post-indipendenza della Nigeria di letterario censura. Il divieto è stato revocato nel 1966 da nuovo governo militare della Nigeria, e in quello stesso anno è stata costituita la Ogunde Dance Company. Otito Koro (eseguita 1965; "La verità è amara") satira anche eventi politici in Nigeria occidentale nel 1963. Un gioco in precedenza prodotta nel 1946, impero del Tigre, ha segnato anche il primo caso in teatro Yoruba che le donne sono stati fatturati per apparire in un gioco come artisti professionisti a tutti gli effetti.

Tecnica di Ogunde era di delineare la situazione di base e la trama, e poi scrivere e provare solo le canzoni dei suoi drammi. Il dialogo è stato improvvisato, consentendo in tal modo agli attori di adattarsi al loro pubblico. I giochi prodotti dalla sua azienda di solito riflette il clima politico prevalente e interpretate per il pubblico i principali problemi e le aspirazioni di chi è al potere. La sua azienda effettuata con la stessa facilità in villaggi remoti e nei centri metropolitani della Nigeria (così come in tutta l'Africa occidentale). Molte delle opere popolari successivi di Ogunde erano fondamentalmente musical popolari che caratterizzano ritmi jazz, coreografie di moda, e la satira contemporanea. Attraverso questo formato, ha dato l'esempio per un teatro commerciale di successo e ha preparato il pubblico di tutto Nigeria per i suoi seguaci. Durante gli anni 1960 e '70 le sue commedie sono diventati una parte importante della cultura pop urbano dell'Africa occidentale.

Hubert Ogunde, (geb. 1916 Ososa, in der Nähe von Ijebu-Ode, Nigeria-starb 4. April 1990, London, Eng.), Nigerianischen Dramatiker, Schauspieler, Theaterdirektor und Musiker, der ein Pionier auf dem Gebiet der nigerianischen Volksoper war (Drama, in dem Musik und Tanz eine wichtige Rolle spielen). Er war der Gründer der theOgunde Concert Party (1945), der erste professionelle Theatergruppe in Nigeria. Oft als der Vater des nigerianischen Theaters angesehen wird, suchte Ogunde Interesse an indigenen Kultur seines Landes wieder zu erwecken.

Ogunde erste Volksoper, Der Garten Eden und der Thron Gottes, wurde mit Erfolg im Jahr 1944 durchgeführt, als er noch Mitglied der nigerianischen Polizei. Es wurde unter der Schirmherrschaft von einem afrikanischen evangelischen Sekte produziert, und es vermischt biblische Themen mit den Traditionen der Yoruba Tanzdrama. Seine Popularität wurde in ganz Nigeria durch seine zeitnahe Spiel Streik und Hunger (durchgeführt 1946), die den Generalstreik von 1945 dramatisiert 1946 der Name Ogunde Gruppe wurde auf dem afrikanischen Musikforschung Partei geändert, und im Jahre 1947 wurde es das Ogunde Theatre gegründet Company. Viele Ogunde frühen Stücke waren Angriffe auf Kolonialismus, während die seiner späteren Werke mit politischen Themen beklagte innerparteiliche Streit und Korruption der Regierung in Nigeria. Yoruba Theater wurde durch seine sorgfältige Mischung der scharfsinnige politische oder soziale Satire mit Elementen der Musiksaal Routinen und Slapstick säkularisiert.

Berühmtestes Spiel Ogunde ist, Yoruba Ronu (durchgeführt 1964; "Yorubas, Think!"), War so hart auf Angriff auf die Premiere von westlichen Region Nigerias, die sein Unternehmen aus der Region-zunächst in post-Unabhängigkeit Nigeria literarischer verboten Zensur. Das Verbot wurde 1966 von neuen nigerianischen Militärregierung aufgehoben, und im selben Jahr die Ogunde Dance Company wurde gebildet. Otito Koro (durchgeführt 1965 "Die Wahrheit ist bitter") auch persifliert politischen Ereignisse in West Nigeria 1963. Eine frühere Spiel im Jahr 1946 produziert, der Tiger Empire, markierte auch die erste Instanz in Yoruba-Theater, die Frauen wurden in Rechnung gestellt, um in einem Spiel erscheinen wie professionelle Künstler in ihrem eigenen Recht.

Ogunde sprühte ange zu skizzieren, die grundlegende Situation und Handlung, und notieren Sie und üben nur die Lieder seiner Stücke. Der Dialog wurde improvisiert, so dass die Schauspieler ihr Publikum anzupassen. Die von seiner Firma hergestellten Stücken spiegelt in der Regel die vorherrschende politische Klima und interpretiert für das Publikum die wichtigsten Fragen und die Bestrebungen der Machthaber. Sein Unternehmen durchgeführt mit gleicher Leichtigkeit in abgelegenen Dörfern und in den Ballungszentren von Nigeria (wie auch in ganz Westafrika). Viele Ogunde spätere Volksopern waren im Grunde beliebten Musicals mit jazzigen Rhythmen, moderne Tanzeinlagen und zeitgenössische Satire. Durch dieses Format stellte er ein Beispiel für eine erfolgreiche kommerzielle Theater und bereitete das Publikum in ganz Nigeria für seine Anhänger. In den 1960er und 70er Jahren wurden seine Stücke ein wichtiger Teil des urbanen Popkultur Westafrikas.

休伯特Ogunde，（生於1916年，Ososa，近Ijebu-詠，尼日利亞，死亡1990年4月4日，倫敦，英），尼日利亞劇作家，演員，劇場經理，和音樂家，誰在尼日利亞民間戲曲領域的先驅（戲劇中的音樂和舞蹈中發揮作用顯著）。他theOgunde演唱會黨（1945年），第一家專業劇團在尼日利亞的創始人。通常被視為尼日利亞劇場之父，Ogunde試圖重新喚醒在他的國家的本土文化的興趣。

Ogunde的第一個民間戲曲，伊甸園，上帝的寶座，被成功完成於1944年，而他仍然是尼日利亞警察部隊的成員。這是一個非洲的新教教派的支持下產生的，它混合聖經主題與約魯巴舞蹈劇的傳統。他的知名度是建立了遍布尼日利亞被他及時發揮打擊和飢餓（1946年完成），這戲劇化的1945年的總罷工1946年Ogunde的研究小組的名字被改成了非洲音樂研究黨，並在1947年它成為Ogunde劇院公司。許多Ogunde的早期劇作殖民主義的攻擊，而他的後期作品與政治主題在尼日利亞境內痛惜interparty紛爭和政府腐敗。約魯巴劇場成了他通過精心勾調與音樂廳的套路和鬧劇的成分精明的政治或社會諷刺的世俗化。

Ogunde最有名的發揮，約魯巴Ronu​​（執行1964年“約魯巴，想想吧！”），是在尼日利亞的西部地區，他的公司從區域一審禁止在文學獨立後尼日利亞的總理這樣的咬攻擊審查。該禁令被解除在1966年由尼日利亞新軍政府，並於同年Ogunde舞團成立。 Otito少佐（執行1965年“真理是苦”）還諷刺西方尼日利亞的政治事件，在1963年，1946年產生的早期戲劇，老虎的帝國，也標誌著婦女計費出現在一出戲中Yoruban劇院一審作為專業藝術家在自己的權利。

Ogunde的技術是勾勒出的基本情況和情節，然後寫下來，排練他的戲劇只有歌曲。這次對話是即興的，從而允許演員，以適應他們的觀眾。他的公司生產的劇本通常反映了當時的政治氣候和解釋為觀眾的主要問題和當權者的願望。他所在的公司同樣容易在邊遠村莊和尼日利亞的都市中心（以及整個西非）執行。許多Ogunde後來民間戲曲基本上流行的音樂劇特色的爵士節奏，時尚的舞步，和當代諷刺。通過這種形式，他以身作則，一個成功的商業影院和觀眾編寫各地尼日利亞追隨者。在20世紀60年代和70年代他的戲劇成為西非的城市流行文化的重要組成部分。

നൈജീരിയൻ നാടോടി ഓപ്പറ വയലിൽ ഔഷധസേവ ആർ Hubert Ogunde, (Ijebu-ഓഡ്, നൈജീരിയ-മരിച്ചു ഏപ്രിൽ 4, 1990, ലണ്ടൻ, ഇംഗ്ലണ്ട് സമീപത്തോ Ososa 1916 ജനനം.), നൈജീരിയൻ നാടകകൃത്ത്, നടൻ, നാടക മാനേജര്, സംഗീതജ്ഞൻ, (സംഗീത നൃത്തം ഒരു പ്രധാന പങ്ക് ഏത് നാടകം). അദ്ദേഹം theOgunde സംഗീതക്കച്ചേരി പാർട്ടി (1945), നൈജീരിയ ആദ്യത്തെ പ്രൊഫഷണൽ തിയറ്ററുകളെ കമ്പനി സ്ഥാപകൻ. പലപ്പോഴും നൈജീരിയൻ നാടക പിതാവ് പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന Ogunde തന്റെ രാജ്യത്തെ തദ്ദേശീയ സംസ്കാരം താത്പര്യം പാഴാക്കരുത് ശ്രമിച്ചു.

Ogunde ആദ്യ നാടോടി ഓപ്പറ, ഏദെൻ തോട്ടത്തിൽ ദൈവത്തിന്റെ സിംഹാസനം ഇപ്പോഴും നൈജീരിയൻ പോലീസ് ഫോഴ്സ് അംഗമായിരുന്നു അതേസമയം, 1944 ൽ വിജയകരമായി നിർവഹിച്ചത്. ഒരു ആഫ്രിക്കൻ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് കക്ഷിയിൽ ആശീർവാദത്തിനു കീഴിൽ നിർമ്മിക്കുന്ന, അതു യൊറൂബ ഡാൻസ്-നാടകത്തിന്റെ പാരമ്പര്യങ്ങളുമായി ബൈബിൾ തീമുകൾ കലർത്തിയ ചെയ്തു. അവന്റെ പ്രചാരം തന്റെ സമയോചിതമായി കളി സമരം നടത്തിയത് നൈജീരിയ മുഴുവൻ സ്ഥാപിതമായ 1946 ൽ Ogunde ന്റെ ഗ്രൂപ്പിന്റെ പേർ 1945 പൊതുപണിമുടക്ക് നാടകീയ ഏത് വിശപ്പും (1946 നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നത്), ആഫ്രിക്കൻ സംഗീതം റിസർച്ച് പാർട്ടി മാറി, 1947 അത് Ogunde തിയേറ്റർ മാറി കമ്പനി. രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങളാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൽക്കാലസൃഷ്ടികളിൽ ആ നൈജീരിയ ഉള്ളിൽ interparty പിണക്കം സർക്കാർ അഴിമതി deplored അതേസമയം Ogunde ആദ്യകാല നാടകങ്ങൾ പല, കോളനിവാഴ്ച ന് ആക്രമണം ഉണ്ടായിരുന്നു. യൊറുബ നാടകം സംഗീതം ഹാൾ റൂട്ടീനുകളിലൂടെ ആൻഡ് തരംതാണത് ഘടകങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് വമ്പനടിക്കാർ രാഷ്ട്രീയ അല്ലെങ്കിൽ സാമൂഹികമായ ആക്ഷേപഹാസ്യം അവന്റെ ശ്രദ്ധിക്കുക ലയനം വഴി ലോകവ്യഗ്രവും മാറി.

Ogunde ഏറ്റവും പ്രസിദ്ധമായ കളി, യൊറൂബ Ronu (1964 നിവർത്തിച്ചിരിക്കുന്നു; "Yorubas, ചിന്തിക്കുക") തന്റെ കമ്പനി മേഖലയിലെ-സാഹിത്യ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനു ശേഷമുള്ള നൈജീരിയ ആദ്യ ഉദാഹരണത്തിന് വിലക്ക് എന്നു നൈജീരിയയിലെ പടിഞ്ഞാറൻ മേഖലയിലെ പ്രീമിയർ അത്തരം ഒരു കഠിനമാണ് ആക്രമിച്ചാൽ സെൻസർഷിപ്പ്. നിരോധനം നൈജീരിയ പുതിയ സൈനിക സർക്കാർ 1966 ഗർവ്വിച്ചു, അതേ വർഷം Ogunde നൃത്ത കമ്പനി രൂപീകരിച്ചത്. Otito കോറോ (1965 നിവർത്തിച്ചിരിക്കുന്നു; "സത്യം കൊടിയതാകുന്നു") കൂടാതെ 1963 ൽ പടിഞ്ഞാറൻ നൈജീരിയയിൽ രാഷ്ട്രീയ സംഭവങ്ങൾ satirizes 1946 ൽ നിർമിക്കപ്പെട്ട ഒരു നേരത്തെ കളി, ടൈഗർ ന്റെ സാമ്രാജ്യം, സ്ത്രീകൾ ഒരു പ്ലേ ഹാജരാകാൻ ഈടാക്കൂ എന്നു Yoruban തിയേറ്ററിൽ ഇതാദ്യം അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു സ്വന്തം പ്രൊഫഷണൽ കലാകാരൻമാർ പോലെ.

Ogunde ന്റെ സാങ്കേതിക അടിസ്ഥാന സാഹചര്യം, പ്ലോട്ട് പുറത്തു രൂപകല്പനചെയ്ത, തുടർന്ന് എഴുതി അവന്റെ നാടകങ്ങളുടെ മാത്രം പാട്ടുകൾ വായിച്ചുകേൾപിക്കുകയും ആയിരുന്നു. ഡയലോഗ് ഇങ്ങനെ അഭിനേതാക്കളും അവരുടെ പ്രേക്ഷകർക്ക് ക്രമീകരിക്കുന്നതിന് അനുവദിക്കുന്നു, improvised ചെയ്തു. കമ്പനി നിർമ്മിക്കുന്ന നാടകങ്ങൾ സാധാരണയായി നിലവിലുള്ള രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥയാണ് പ്രതിഫലിച്ച് പ്രേക്ഷകരെ പ്രധാന പ്രശ്നങ്ങൾ ശക്തിയോടെ ആ കവിത വ്യാഖ്യാനിച്ചു. അവന്റെ കമ്പനി തുല്യ വിദൂര ഗ്രാമങ്ങളിൽ, നൈജീരിയ മെട്രോപൊളിറ്റൻ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ എളുപ്പമുണ്ടായിരിക്കും (ഒപ്പം വെസ്റ്റ് ആഫ്രിക്കൻ) ഉപയോഗിച്ചു നടത്തിയ. Ogunde പിൽക്കാല നാടോടി കണ്ടതാ പല അടിസ്ഥാനപരമായി jazzy മിഴിവേകി, കുത്തപ്പെടും ഡാൻസ് റൂട്ടീനുകളിലൂടെ, സമകാലീന ആക്ഷേപഹാസ്യം ഫീച്ചർ പ്രശസ്തമായ സംഗീത ആയിരുന്നു. ഈ ഫോർമാറ്റ് വഴി അദ്ദേഹം വിജയകരമായ വാണിജ്യ നാടകം ഒരു മാതൃകയാണ് തന്റെ അനുയായികൾക്ക് എല്ലാം നൈജീരിയ മേൽ പ്രേക്ഷകർക്കും ഒരുക്കി. 1960 '70 കാലത്ത് തന്റെ നാടകങ്ങൾ പശ്ചിമ ആഫ്രിക്കയിലെ നഗര പോപ്പ് സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗമായി.